India - net even iets anders...

De pre-paid taxi was een auto uit de jaren 60 waar nog nooit onderhoud aan gepleegd was. En dan hadden we nog de mooiste uitgezocht ook. Het exit-ritueel was nog bijzonderder: 3 rijen taxi's rijden elkaar klemvast -zonder 1cm ruimte te laten- terwijl ze proberen een 1-auto-brede poort door te rijden. Inefficiëntie ten top: iedereen had al lang weg kunnen rijden als ze elkaar wat ruimte gunden. Onderweg 1 olifant, 3 paard en wagens, wat aapjes, talloze handkarren, nog oudere auto's, onmogelijk veel tuktuk's en 1 Westerse wielrenner. Zelfs de taxi-chauffeur vond de wielrenner bijzonder. Binnen een kwartier is het duidelijk: India is anders.

De straten in Delhi zijn een grote chaos waar iedereen zonder enig besef van verkeersveiligheid zo snel mogelijk doorheen probeert te komen. Bij ons hotel was een markt op straat, terwijl er ook gewoon bussen doorheen rijden, motors, tuktuk's etc. En ze toeteren de hele tijd en proberen je letterlijk van je sokken. Koeien - heilige dieren in het Hindu-geloof - lopen er tussendoor en overal ligt afval op de grond. Verder probeert iedereen geld aan je te verdienen. De truc waar wij bijna ingestonken waren was een vriendelijk gesprek met Indiër1, die je vertelt dat je naar het Red Fort wilt, die stelt voor dat een tuktuk goedkoper is dan de Metro (fout van ons: natuurlijk niet!). Hij regelt een tuktuk van Indiër2, waarbij toevallig op de hoek Indiër3 instapt en voorstelt even een gratis kaart bij het touristenbureau op te halen. Omdat je Indiër3 gisteren al gesproken hebt en hij toen alleen maar vriendelijk was, stem je in. Indiër 3 meldt dat je daar toch langskomt en hij toevallig in de buurt werkt. Bij het touristenbureau besef je dat het om een tour agent gaat (je moet de tekst "recognised by Ministry of Tourism" 3 keer lezen om te beseffen dat dit geen overheidskantoortje is). Het zal niet verbazen dat Indiër2 geen zin meer heeft om je naar het Red Fort te brengen...

Uiteraard hebben we de toeristische attracties bekeken in Delhi: Red Fort, Lotus Tempel, Qutb Minar, National Museum en Hamayudins Tumb. Leuker is het om over de typische dingen te spreken: veel vrouwen lopen hier in Sari en mannen met tulbanden en/of in een soort van megaluier. Veel met een rode stip of streep op hun voorhoofd. Bij het betreden van een metrostation wordt je gefouilleerd met mannen en vrouwen een aparte ingang. Overal wordt je trouwens gefouilleerd, zelfs blote benen worden betast.... De metro heeft ook women only compartimenten. Indiase mannen lijken ook voor altijd in hun puberteit te zijn blijven steken. Een voorbeeld hiervan is dat jonge maar evengoed oude mannen stiekem of openlijk foto's van Jara proberen te maken. Sommige gaan zelfs gewoon door als je er iets van zegt. Op de grond spugen is doodnormaal. Al buitenlander betalen we trouwens toegangsprijzen die zo'n 25x zoveel zijn als een Indiër.

Na Delhi zijn we naar Agra gegaan om de Taj Mahal te zien. Vanwege volle maan, hebben we ook de Taj Mahal by night gezien. Overdag is dit mausoleum al een magisch gezicht van wit marmer, maar onder het maanlicht krijgt het een mystieke duizend-en-één nacht sfeer. Dit is werkelijk het enige gebouw dat in het echt even mooi is als de promotiefoto. Dit moet je niet vertellen, dit moet je zien! Hence: foto's! (Side note: bucketlist afgevinkt! Alle moderne wereldwonders gezien)

Na dit architectonisch schoon was het tijd voor natuurschoon in het Ranthambhore Tiger Reserve. Op de safari helaas geen tijger gezien, maar wel tijgervoetstappen! Verder een alligator, aapjes, wilde pauwen, verschillende soorten herten, een adelaar en veel vogels. Toch een goede score... De safari zelf was in een soort open vrachtwagen door het gebied te rijden, waarbij je telkens moest bukken voor laaghangende takken. Maakt het een avontuurlijk geheel!

De volgende stop was Jaipur. We reizen trouwens (vooral) per trein. Dit zijn enorm lange treinen met talloze verschillende klassen, van een klasse die volgens ons alleen geschikt is voor veevervoer tot relatief! luxe bedden en alles ertussenin. Vertraging geldt hier pas vanaf een half uur en omdat de treinen half India doorrijden, kun je zelfs op kortere trajecten best 3 uur vertraging hebben. Jaipur noemen ze de roze stad, omdat alle gevels in de oude stad roze (wat ons betreft is het oranje, maar goed) geverfd zijn. In de stad liggen een aantal prachtige paleizen en een eeuwenoud observatorium, met de meest vreemde structuren om in de sterrenhemel zaken te zien en meten. Onder andere een zonnewijzer die op 20seconden nauwkeurig is. De  belangrijkste attractie van de stad is het Amber Fort. Een prachtig fort met veel marmer, spiegelpaleis, sculpturen, hammam, tuinen etc. 

Na dit paleiselijk geweld was het tijd voor de heilige Hinduplaats Pushkar. Dit kleine dorpje ligt rond een meer dat ontstaan is toen de god Brahma (the creator) een lotusbloem liet vallen. Talloze heilige badplekken liggen nu rond het meer, waar Hindu's zich onderdompelen in dit water. Er lopen ook megaveel koeien, die de smalle straatjes megavies maken. Ook het feit dat een koe een halve charge richting ons deed, heeft onze liefde voor deze dieren niet vergroot. 

Bij het vervolg richting Udaipur hebben we bijna onze trein gemist. Dat gaat als volgt. Bij aankomst in het treinstation check je de vertrektijd en perron. Omdat er nog tijd genoeg is loop je naar de wachtruimte. Tien minuten vantevoren check je opnieuw vertrektijd en perron en loop je daarheen. Alle perrons zijn altijd vol, dus het feit dat er mensen op het perron zijn zegt niks. Je wacht rustig op de trein en vermoed dat deze later komt. Aan de andere kant van het perron vertrekt een trein. Je lacht er samen om dat mensen pas opstaan en instappen als de trein begint te rijden. Je bekijkt dit tafereel terwijl een aantal wagons passeren, wanneer je oog valt op het bordje 'Jaipur-Udaipur' en denkt dat is gek 2 treinen op hetzelfde moment, of zou deze de andere kant op gaan. Langzaam bekruipt je het gevoel dat er iets niet klopt. De man in de kiosk ziet je onrust en roept waar je heen moet. 'Udaipur' - 'This train'. Shit! 'Get in at the guards' Een kleine twijfel of we het nog zullen proberen. Toch maar snel de rugzakken op en richting de trein rennen, terwijl deze trein al ongeveer een minuut in beweging is. De guards trekken ons de rijdende trein in. Gehaald! Op naar Udaipur...