Van de spring rolls naar de sushi

Hanoi is een hartstikke veelzijdige stad. Het Old Quarter zit vol met kleine restaurantjes en cafeetjes, waarvan sommige gewoon wat kleine plastic krukjes op straat zijn en natuurlijk historische huisjes en een oude tempel middenin een meer. Het French Quarter is de chique buurt met statige en barokachtige gebouwen (de Opera) en dito gastronomie (cafeetjes is dan het verkeerde woord). Het overheidsdeel staat vol met betonblokken met communistische logos erop en het mausoleum van Ho Chi Minh, die hier nog steeds (al 47jr) in een glazen kist ligt opgebaard. Een lasting impression. Overal in Vietnam zie je trouwens talloze gebouwen van De Partij en communistische posters (foto).

Vanuit Hanoi zijn we op een cruise naar Halong Bay geweest. We hadden een hartstikke luxe boot met een prachtig houten interieur, groot bed, warme douche en verrassend lekker eten. Pure indulgence! Het was mistig in Halong Bay, wat een super mystieke tocht opleverde. En met een kapitein die puur op zicht vaart en toetert als hij het niet zeker weer wordt het nog spannend ook. Halong Bay heeft ook fantastisch mooie grotten. En de kanotocht waarbij we aapjes tegenkwamen die je een banaan kon toegooien was een mooie bonus. Evenals de Pearl Farm, waarbij ze het hele proces lieten zien en je aan het einde een oester kon opensnijden op zoek naar de parel (die je dan weer niet mee naar huis mag nemen...).

Hierna zijn we naar de keizerstad Hue gevlogen. Het paleis is eeuwenoud en gedeeltelijk prachtig gerestaureerd (foto met rode gang). Het kende tientallen gebouwen van een audiëntiehal tot een paleis voor mama. De dag erop zijn met op een scootertje langs de verschillende tombes van de keizers gegaan. Extravagante complexen waarvan de mooiste mozaïek met reliëf had in allerlei figuren gemaakt van porselein. Een uniek gezicht. In heel Vietnam, maar vooral in Hue hebben we genoten van de koffiecultuur doe ze hebben geërfd van de Franse overheersing. Hier heeft een gewone kop koffie al een mokka hint, maar gaat het met de frappe helemaal los met goddelijke slagroom.

Het havendorpje Hoi An was de volgende stop. Eeuwen geleden een belangrijke havenstad heeft de verzilting van de rivier ervoor gezorgd dat de tijd heeft stilgestaan. Althans dat is de bewering. In werkelijkheid zijn alle oude huisjes tot in de puntjes gerestaureerd en zitten in vele allerlei hippe boetiekjes, waardoor het geheel een Disney-achtige look krijgt. Maar het blijft een schattig gezicht afgemaakt met talloze lampionnetjes wat er 's avonds prachtig uitziet. De perfecte plek om een lampionnetje op de rivier te laten afdrijven, dus dat hebben we ook gedaan! Vlakbij Hoi An liggen prachtige rijstvelden (foto) waar we doorheen hebben gefietst en een heerlijk strand (foto) waar we hebben gezeten.

Het was alweer tijd voor onze laatste stop in Vietnam: Ho Chi Minh City. Dit is duidelijk de metropool van Vietnam met een wijk vol backpackers georiënteerde barren en restaurants en winkelcentra vol Prada en Gucci. Erg indrukwekkend is het War Remnants Museum, waar de Amerikaanse activiteiten in de Vietnamoorlog vooral worden belicht. Naast massamoorden, talloze executies en het platbranden van dorpen, maakte vooral de gevolgen van het zogenoemde Agent Orange diepe indruk. Dit spul werd over Vietnam gesprayed om bossen te vernietigen, zodat de Vietcong te zien zouden zijn. Zoals iedereen begrijpt, is dat spul hartstikke giftig. Zo giftig dat zelfs nu, 3-4 generaties later, nog steeds zwaar geestelijk en/of lichamelijk gehandicapte en misvormde kinderen worden geboren. Het oude presidentieel paleis van Zuid Vietnam is in originele staat te bezoeken..terug naar de sixties. De naam Independence Palace is tactisch gewijzigd in Reunification Palace :-).

De laatste tour was naar de Chu Chi tunnels. Tijdens de oorlog heeft de Vietcong een tunnel netwerk gegraven dat bij elkaar tientallen kilometers lang was. Deze tunnels zijn hartstikke smal en laag. Zo klein dat zelfs in de verhoogde en verbrede toeristentunnel je een claustrofobisch gevoel maar met moeite kan onderdrukken. Aardig was ook om te zien dat de Vietcong allerlei vallen maakte met nepingangen of afgedekte kuilen met ijzeren pinnen erin. 

Vanuit Ho Chi Minh zijn we naar Taipei gevlogen. Een echte wereldstad door de 508m hoge Taipei 101 alleen al. Oude Japanse winkeltjes, nog oudere Confucius tempels en fantastisch om onverwachts een theeceremonie mee te maken! Maar ook fantastische koffietentjes, mega shopping malls en het Taipei Lantern Festival (foto) met honderden metershoge constructies! Qua eten werden we vooral heel blij van de lopende band met sushi! Vlakbij Taipei ligt het Yangmingshan National Park, waar we nogal hebben afgezien. Het feit dat mensen helemaal geared up waren en wij alleen een truitje aan hadden, had een waarschuwing kunnen zijn... De weg omhoog was door een dicht bos, dat rond de top (1120m) een rietveld werd waar ijskoude wolken doorheen woeien. Aan de andere kant van de berg waren vulkanische stukken waar de rook uitkwam, maar nog steeds steenkoude wolken (vochtigheid van 99%!). Prachtige natuur, maar volgende keer wel beter aankleden... Oh ja, en de mensen in Taiwan zijn echt te vriendelijk en beleefd!

Op naar Japan!