Argentijnen zijn.....

Argentijnen zijn ontzettend vriendelijke mensen. Ze hebben ons al een keer of 20 gewaarschuwd dat onze camera of portomonnee gestolen zal worden, maar dit nog geen een keer gedaan. Dit in tegenstelling tot Brazilianen. Die waarschuwen helemaal nergens voor en skimmen je keihard voordat je het vliegveld uit bent.

Voorrang krijgen in Argentinie werkt als volgt: ten eerste zorgen dat je van links komt en dan  met een noodgang (sowieso extra gas bij) aankomen bij de kruising en doorrijden, tenzij de ander een bus of een taxi is OF nog roekelozer dan jij. Oh ja, voetgangers negeer je altijd en zebra's zijn enkel wegversiering.

Argentijnen kunnen overal geld mee verdienen. Ze hebben ook een unieke verkoopmethode (althans wij hadden hem nog nooit meegemaakt): je loopt me je verkoopwaar (zakdoekjes, kauwgom, plakplaatjes, kinderboekjes, etc) de metro in en legt bij iedereen op schoot de koopwaar neer terwijl je dit luidkeels aanprijst. Als je de hele cabine gehad hebt, loop je weer naar het begin en haalt het geld of de onverkochte waar weer op. Rete-efficient.

Elke metro is een rijdende concertzaal. Er gaat vrijwel geen metrorit voorbij of er springt iemand de cabine in die begint te tokkelen op een gitaar, te strijken op een valse viool of -erger nog- te zingen. Het percentage Argentijnen dat ervoor betaalt is nog hoog ook.

Argentijnen beveiligen alles. Dat je wordt achtervolgt in het museum is 1 ding, een verlaten parkeerterrein of gebouw beveiligen een ander. Elk appartementencomplex heeft een beveiliger, elke winkel meerdere en elk museum dus een heel leger.

Talking about beveiligers: het grootste biljet in Argentinie is 100 pesos, het equivalent van 10 euro. Als je hiermee betaalt (all the time) dan wordt dat met de hand gechecked op echtheid met voelen, kijken, watermerk etc. Door de kleine coupures kom je iedere 5 minuten een geldwagen tegen die eruit ziet als een halve tank. Brink en onze oude Leopards zijn er niks bij. Met pistolen bewapende beveiligers incluis.

Oh ja, onze reis. We gingen naar Corrientes. Ons reisadvies: don't. Niks te beleven en tijdens Pasen moet je goed zoeken voor een open restaurant. We hebben daar onze eerste nachtbus naar Rosario genomen. Viel mee. Stoelen konden vrij plat, dus een paar uurtjes slaap zat erin. Bij ons appartement ontmoeten we vervolgens de eerste persoon die we echt wilden schieten: de check-in was om 1 uur en wij waren er half tien. Er waren zeker appartementen al beschikbaar, maar de host reageerde dat de check-in om 1 uur was. We would really like to refresh ourselves, could we check-in early? You can refresh somewhere else and come back at one. Als blikken konden doden...

Verder laat Rosario zich makkelijk samenvatten: heerlijk eten, mooi langs de rivier, leuk monument voor de bedenker van de flag. We zitten inmiddels als bijna een week in Buenos Aires, maar daarover volgende keer meer. Zaterdag gaan we met de boot naar Uruguay.